DANIŞAN GÖRÜŞÜ 99
Ben 5-6 yaşlarındayken babam parayı bulup bizi terk etmiş başka kadınların peşine gitmişti,
sonra parası bitince geri geldi ama benim içimde bu terk edilmişlikten kaynaklanan değersizlik senelerce sürdü gitti belki altında başka nedenler de vardı bunu bilmiyordum.
Bu değersizlik duygumun temizlenmesi için senelerce gitmediğim çalışma kalmadı, nefes terapilerinden regresyona her şeyi denedim ama gerçek ve tam bir değişim olmadı hiçbirinde. 45 yaşına gelmiştim ve artık hayattan insanlardan ve tüm duygularımdan çok yorulmuştum. Özlem hanımı facebookda bir arkadaşımın paylaşımından buldum sanıyorum.
Özlem hanımın gülüşü dikkatimi çekti önce çok samimi bir gülümsemesi vardı gözlerinin içi gülüyordu bir sıcaklık hissettim ve bu kadını da bir denemeliyim diye kalkıp gittim.
Onca sene onca çalışmadan sonra çok bir ümidim de yoktu açıkçası. Ama denemekle kaybedecek bir şeyim de yoktu.
Özlem hanıma hikayemi anlattım. Değersizlik duygumdan başlayarak babama anneme kardeşime rahimde benim hissettiklerime hatta annemin babama hissettiklerine kadar çalıştık.
Seans sırasında aşırı bir yorgunluk geldi üzerime aniden bir uyuma isteği. Özlem hanım bunun şifanın gerçekleştiğinin göstergesi olduğunu söyledi. Sonrasında biraz açıldım ve devam ettik çalışmaya.
Seans bittiğinde aniden sağ kolumu kaldırabildiğimi fark ettim ve gerçekten çok şaşırdım benim sağ kolum yukarı kalkmıyordu ne zamandır hatta bu yüzden artık fizik tedaviye başlamayı düşünüyordum. Kolumun kalktığını fark edince inanamadım en çok ceket giyerken zorlanıyor hatta giyemiyordum ama seanstan sonra ceketimi rahatça giydim ben inanamıyorum dedikçe Özlem hanım çok şükür diyor, beni de dedirtiyordu. Mutsuz girdiğim kapıdan güle oynaya çıktım ve bunları sadece ilk seanstan sonra yazıyorum