DANIŞAN GÖRÜŞÜ 17
Bugün çok heyecanlıydım. Bataklığımı kurutmaya kararlıydım.
Onca güzel tohumlarımdan mahsul alamıyordum. Alsam da ambarım dolmuyordu. Ne satabiliyordum ne de dağıtabiliyordum.
Toprağımı verimli hale getirmem için sevgili Özlem hanımdan destek istedim. Birlikte bataklığı kurutmak için kolları sıvadık; tutulmayan yas, akmayan göz yaşı çözüldü. Güvende değildim. En değerlimi kaybetmiştim. Boşlukta tutunmaya çalışıyordum fakat nafileydi uğraşılarım.
Çalıştıkça çözüldüm çözüldükçe içimdeki o kocaman uyuyan sevgi devini uyandırdık. Şimdi daha umutlu daha hevesli ekiyorum tohumlarımı. Ambarım dolmaya basladı. Bir kısmını satacağım, bir kısmını paylaşarak dağıtacağım, bir kısmını da kendime ayırıp keyfini sefasını süreceğim. Teşekkürler Öz'lem bana ve bütüne hayırlı olsun içe dönük girişimim. Ve öyle de oluyor.
Canan Ertürk